Αρνητική στάση του παιδιού ηλικίας 4 έως 5 ετών έναντι της γυμναστικής
Τι κάνουμε όταν ένα παιδί έχει αρνητική στάση έναντι της γυμναστικής; Λέγοντας παιδί εννοούμε κάποιον άνθρωπο από τη γέννησή του έως και την εφηβεία του. Στην ενότητα 1 θα αναφερθούμε στα παιδιά ηλικίας τεσσάρων (4) έως και πέντε (5) ετών.
Τα παιδιά από τη γέννησή τους έως και πριν τα 4 έτη τους γυμνάζονται χωρίς να το καταλαβαίνουν. Τα βρέφη κουνώντας ποδαράκια και χεράκια, έπειτα μπουσουλώντας, τρέχοντας… Η δυσκολία έρχεται όταν στην ηλικία των 4 ετών θελήσουμε να εντάξουμε το παιδί μας ουσιαστικά στο μάθημα της γυμναστικής. Στην πλειοψηφία η γυμναστική είναι το αγαπημένο μάθημα των παιδιών της ηλικίας αυτής. Εμείς όμως στην παρούσα ενότητα θα ασχοληθούμε με τα παιδιά 4 και 5 ετών που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο μάθημα της γυμναστικής. Θα ασχοληθούμε δηλαδή με τη μειοψηφία των παιδιών.
Όταν ένα παιδί της ηλικίας αυτής δε θέλει να γυμναστεί, δεν το πιέζουμε. Του παρουσιάζουμε τη γυμναστική ως ένα ωραίο και ευχάριστο παιχνίδι. Μπορούμε να του δείξουμε κάποια όργανα γυμναστικής, όπως στεφάνια, μπάλες σε διάφορα μεγέθη… κάτι που ίσως κρίνουμε ότι του αρέσει. Κι όλα αυτά όχι σε μια μέρα! Ανά τακτά διαστήματα, για να αφήνουμε το περιθώριο στο παιδί να σκεφτεί. Η πίεση μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.
Σημαντικό βέβαια είναι να γυμνάζονται και οι γονείς ή κάποιος από το περιβάλλον που ζει το παιδί. Ας μη ξεχνάμε ότι τα παιδιά ηλικίας 4 έως 5 ετών είναι οι καλύτεροι μιμητές. Τι πιο καλό και αποδοτικό από τον παραδειγματισμό το δικό μας.
Προσπαθούμε να εντάξουμε το παιδί σε μια δραστηριότητα ατομική, ομαδική ή σε μια δραστηριότητα, όπου έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον. Ενημερώνουμε τον/την εκάστοτε γυμναστή/τρια για το παιδί μας.
Έπειτα ξεκινάμε να πηγαίνουμε στη δραστηριότητά μας μια φορά την εβδομάδα. Μιλάμε με το παιδί μας. Με ωραίο τρόπο προσπαθούμε να καταλάβουμε αν του άρεσε εκεί που πήγε, πως τα πέρασε. Αν η άρνηση εξακολουθεί δεν ξανά αναφέρουμε κάτι, απλά αφήνουμε το παιδί να παίζει με ό,τι του αρέσει.
Σημαντικό είναι να γυμνάζεται το παιδί, αλλά πάνω από όλα να περνάει καλά, να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο!
