Γονείς και παιδιά
Γονείς είναι οι άνθρωποι που μεγαλώνουν τα παιδιά τους παρέχοντάς τους τις φυσικές και συναισθηματικές ανάγκες τους. Γονείς είναι εκείνοι που φέρνουν στον κόσμο ένα παιδί. Εκείνοι που αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα παιδί ή να γίνουν ανάδοχοι γονείς του. Είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή ενός παιδιού.
Τα παιδιά είναι η συνέχεια των μεγαλυτέρων. Το φάσμα από τη βρεφική ηλικία έως και την ενηλικίωση περικλείεται στη λέξη παιδί. Εκείνο δέχεται τα περισσότερα ερεθίσματα από τους μεγαλύτερούς του, είτε αυτοί λέγονται γονείς, εκπαιδευτικοί, κοινωνία.
Η σχέση παιδιών – γονέων
Η σχέση των παιδιών με τους γονείς τους είναι αλληλένδετη. Υπάρχει ένα δυνατό δέσιμο που καλλιεργείται με τη συζήτηση και την καλή θετική διάθεση και από τους δύο με το μεγαλύτερο βάρος από την πλευρά των γονέων.
Το κάθε παιδί έχει το δικό του χαρακτήρα, τη δική του προσωπικότητα, το δικό του «σκέπτεσθαι» κατά συνέπεια και τα δικά του «θέλω». Οι γονείς πολλές φορές έχοντας δικά τους ανεκπλήρωτα όνειρα ή βλέποντας τα πράγματα από τη δική τους οπτική γωνία ονειρεύονται άλλα πράγματα για τα παιδιά τους. Το να ονειρεύονται απλά δεν είναι κακό. Το να προσπαθούν όμως να επιβάλλουν με τον τρόπο τους τα δικά τους «θέλω» στα παιδιά είναι τραγικό.
Οι γονείς οφείλουν να είναι καθοδηγητές. Να συμβουλεύουν τα παιδιά. Να φροντίζουν να δώσουν τα κατάλληλα εφόδια στα παιδιά τους, για να ανοίξουν τα δικά τους φτερά και να πραγματοποιήσουν τα δικά τους «θέλω», τα δικά τους όνειρα. Να στέκονται δίπλα τους, αφουγκράζοντας τις δικές τους επιθυμίες. Να δίνουν τα καλό παράδειγμα στα παιδιά τους. Να τα κάνουν αυτόνομα άτομα με αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους.
Μην ακούγοντας τα «θέλω» ενός παιδιού (πάντα σε λογικά πλαίσια) δημιουργούμε δυστυχισμένα άτομα. Κι αν εμείς χειραγωγούμε τα παιδιά μας αρνητικά τα μαθαίνουμε έμμεσα, ότι μπορεί να τα χειραγωγήσει ο καθένας. Κι αυτό, γιατί δεν τα αφήνουμε να πάρουν πρωτοβουλίες, να κάνουν τα δικά τους λάθη και να βρουν το δικό τους ξεχωριστό δρόμο.
Γονείς… ας μάθουμε να ακούμε τα «θέλω» του παιδιού μας. Το κάθε παιδί έχει τα δικά του όνειρα. Ας μην το επιβαρύνουμε με τις δικές μας ενοχές, τα δικά μας ανεκπλήρωτα «θέλω»!