Τα παιδιά και το παιχνίδι
Το παιδιά αρέσκονται στο να ανακαλύπτουν το καινούργιο. Να τους μαγεύει το άγνωστο και να έχουν την επιθυμία της μάθησης, της γνώσης και της δημιουργίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που θέλουν να πλάθουν ένα δικό τους φανταστικό κόσμο και να εκφράζονται μέσα από αυτό. Στη δημιουργία του δικού τους μαγικού κόσμου τους βοηθούν και τα παιχνίδια τους.
Τα παιχνίδια είναι για τα παιδιά ο τρόπος έκφρασής τους. Τα άψυχα αντικείμενα που παίρνουν πνοή και ζωντανεύουν. Τα παιδιά από τη γέννησή τους έχουν παιχνίδια για να παίζουν. Στην αρχή της παιδικής τους ηλικίας τα παιχνίδια τα επιλέγουν οι γονείς ή τα οικεία πρόσωπα του περιβάλλοντός τους. Λίγο αργότερα η επιλογή του παιχνιδιού γίνεται από τα ίδια τα παιδιά.
Τα παιχνίδια και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν
Είναι καλό να προσέχουμε τι μας ζητάει το παιδί, τι παιχνίδι θέλει. Μέσα από την επιλογή του πολλές φορές καταλαβαίνουμε τον ψυχικό του κόσμο. Λέμε, «πολλές φορές», γιατί τα παιδιά επηρεάζονται από τους συνομηλίκους τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που ζητούν παιχνίδια που δεν εκφράζουν τα ίδια, αλλά είναι επηρεασμένα από τρίτους. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά επιλέγουν παιχνίδια που δεν τα παίζουν.
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο τι αγοράζουμε στο παιδί μας ή σε οποιοδήποτε παιδί. Να είναι παιχνίδι της ηλικίας τους. Του τονίζουμε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και εκφράζεται μέσα από το δικό του ξεχωριστό, εσωτερικό κόσμο.
Τα παιδιά θα πρέπει να καταλάβουν, ότι είναι παιδιά και θα πρέπει να μάθουν να παίζουν. Σε όλα αυτά καθοδηγητές και πρότυπα οφείλουν να είναι οι ίδιοι οι γονείς ή το οικείο οικογενειακό περιβάλλον, όπου αναπτύσσεται και μεγαλώνει το κάθε παιδί.
Όταν ένα παιδί παίρνει ένα παιχνίδι που δεν τον εκφράζει, αλλά επειδή το έχει ο φίλος του ή η φίλη του, τότε ή δε θα το παίξει ή θα προσπαθεί να παίξει κάτι που στην πραγματικότητα δεν του αρέσει. Έμμεσα πιέζει τον εσωτερικό του κόσμο. Αν το κάνει ως παιδί, μήπως μεγαλώνοντας θα ενεργεί το ίδιο; Είναι ένα γεγονός που πολλοί γονείς δε δίνουν την πρέπουσα σημασία. Δεν είναι λίγες οι φορές που χρησιμοποιείται η φράση «παιδί είναι». Δε θα πρέπει να ξεχνούμε «παιδί» με τα δικά του ενδιαφέροντα. «Παιδί» που πρέπει να παίζει με τα δικά του παιχνίδια. Με αυτά που του αρέσουν πραγματικά.
Το κάθε παιχνίδι παίζεται με το δικό του ξεχωριστό τρόπο
Από την άλλη μεριά, ένα παιχνίδι κρίνεται επικίνδυνο, όταν δε χρησιμοποιείται, δεν παίζεται σωστά. Το κάθε παιχνίδι παίζεται με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Όπως προείπαμε, τα παιδιά βάζουν τη φαντασία τους, αλλά δε μπορεί για παράδειγμα, ένα παιδικό κάστρο να πετάει και ξαφνικά να πέφτει από ψηλά.
Ο σεβασμός στο παιχνίδι και η σωστή χρήση του αποτρέπει τα παιδιά από τυχόν τραυματισμούς. Θέλουμε τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια, διαλέγοντας παιχνίδια που τα εκφράζουν και εκφράζονται μέσα από αυτά.
Ας είμαστε σωστοί αρωγοί στην επιλογή του παιχνιδιού του κάθε παιδιού κι ας μην ξεχνάμε ότι «παν μέτρον άριστον».
Σεβασμός στο παιδί και στο παιχνίδι που το συντροφεύει σε όλη την παιδική του ηλικία!
